In de jaren vijftig heeft elk katholiek dag-, week- en maandblad een eigen censor, een soort geestelijk adviseur, die de inhoud van het blad op zedelijke misstanden moet toetsen. Tot 1950 is het in deze bladen niet toegestaan een vrouw in een reclame-uiting in een jurk met blote schouders af te beelden. Zo kan het dan ook gebeuren dat eenzelfde advertentie op een en dezelfde dag er in twee bladen van verschillende religieuze signatuur heel anders uit ziet.