1941-1950
Sobere systeembouw
Tijdens de oorlogsjaren lag de woningbouwproductie bijna stil. Er waren weinig initiatieven en een groot gebrek aan materiaal. Direct na de bevrijding kwamen de eerste plannen weer op tafel. Meestal betrof het kleinschalig projecten met traditionele woningen. Pas vanaf 1948 werd er weer op grote schaal gebouwd al bleef de schaarste aan bouwmiddelen een belangrijke handicap. Er werd gezocht naar alternatieve bouwmaterialen of productiemethoden. Veel woningen uit deze tijd zijn later grondig herzien of inmiddels gesloopt omdat de kwaliteit onvoldoende bleek.
Systeembouw was het toverwoord. Met voorgefabriceerde betonnen elementen werd geprobeerd zo snel mogelijk een groot aantal woningen uit de grond te stampen. Bekende systemen waren RBM (in Delft) en Airey (in Amersfoort en Amsterdam). Een andere oplossing was de duplexwoning: een gemeenschappelijke voordeur leidde naar twee boven elkaar gelegen woningen. Het ontwerp was zodanig dat als de woningnood opgelost zou zijn de woning makkelijk omgebouwd zou kunnen worden tot een eengezinswoning.
|
