Frankrijk
Met de Julirevolutie van 1830 kwam er in Frankrijk een einde aan de Restauratie, maar niet aan de monarchie - en evenmin aan de republikeinse en nu ook steeds vaker sociaal-revolutionaire geheime genootschappen. Auguste Blanqui (1805-1881) heeft misschien meer dan wie ook bijgedragen aan de versmelting van deze beide tradities door de radicaal-liberale tactiek van de half-militaire staatsgreep in dienst te stellen van de verwezenlijking van zijn communistische ideeën. Het geheime genootschap was voor hem de vanzelfsprekende organisatievorm, die hij soms zelfs probeerde te sturen vanuit de tientallen gevangenissen waar hij meer dan de helft van zijn volwassen leven doorbracht. Met Armand Barbès en Martin Bernard organiseerde hij in 1834 het Genootschap der Families (Société des Familles) en na de ontdekking daarvan het Genootschap der Jaargetijden (Société des Saisons). De namen gaven een indicatie van de structuur: zo was het Genootschap der Jaargetijden opgebouwd uit eenheden van zeven personen die een Week vormden, vier Weken vormden een Maand enz.
Op 12 mei 1839 trachtte de organisatie in Parijs een opstand te ontketenen. Ze had geen succes en in de loop van een aantal maanden werden de belangrijkste deelnemers gearresteerd en in een tweetal processen berecht. In het eerste werd Barbès ter dood veroordeeld, in het tweede Blanqui; in beide gevallen werd de straf omgezet in levenslang. Het verslag van de rechtszaken werd in boekvorm uitgegeven, een van de vele manieren waarop het doen en laten van geheime genootschappen onder de aandacht van een groter publiek kwam en bleef.
Lees ook de aanklacht tegen de Société des Saisons (Pdf 4,2 Mb).
Bron: Procès des accusés des 12 et 13 mai devant la Cour des Pairs, contenant les faits préliminaires, les débats, les interrogatoires, les dépositions des témoins, les requisitoires, les plaidoiries, les répliques et l'arrêt de condamnation, Paris: Pagnerre, 1839, pp 1-37. (Signatuur: F1066 b/98).