Collectie: Zvon |
« vorige | bladeren | volgende » |
Frans Jančič (Heerlen 1932) is de zoon van Franz Jančič, die in 1903 in Duitsland werd geboren. Zijn ouders waren uit Planina pri Sevnici (Slovenië) naar Duitsland geëmigreerd, met de bedoeling daar een paar jaar te blijven. Ze zouden geld sparen en dan terugkeren naar Slovenië, om er een boerderijtje te kopen met een koe en een paar varkens. Eenmaal terug in eigen land lukte het niet dit voor elkaar te krijgen, waarna ze zich definitief in Duitsland vestigden. Zoon Franz bleef in eerste instantie alleen in Slovenië achter. In 1920 vertrok hij toch, om zijn dienstplicht te ontlopen. Hij voegde zich bij zijn ouders en bij zijn zusje en broertje in Duitsland. Toen bleek dat ze te lang gescheiden van elkaar hadden geleefd; het klikte niet meer tussen hen. Hij vertrok naar België, maar ook daar beviel het hem niet. In Winterslag bij Genk raakte hij betrokken bij een mijnongeluk. Hij zou gewond zijn geraakt en moest al zijn spaargeld gebruiken om de dokters te kunnen betalen. Toen zei hij: ‘Dat gebeurt mij nooit meer! Ik ga naar Nederland waar de verzekeringen beter geregeld zijn.’
Franz Jančič had in België twee werknummers. Dat zal waarschijnlijk betekenen dat hij is ontslagen en vervolgens op een ander nummer is gaan werken. In 1927 of 1928 kwam hij naar Nederland waar hij ging werken in de Laura in Eygelshoven. Hij verongelukte in 1945 tijdens het roven (verwijderen) van de stutten om lege gangen te laten instorten. Zoon Frans was enkele jaren voorzitter van het Verbond van Joegoslavische St. Barbara verenigingen, kortweg: de Zveza (het Verbond). Hij trouwde met een Sloveense en is al vele jaren lid van het zangkoor Zvon (informatie 2009).
Archieven: IISG, Collectie Sloveense Arbeidsmigranten in Limburg
Literatuur: Milena Mulders, Met de buik het brood achterna. Mijn Sloveense geschiedenis, Amsterdam 2009.