Mira Simič (Požarevac, Servië, 1953) zocht na de lagere school werk via het Joegoslavische arbeidsbureau, maar de banen die ze kreeg bevielen haar niet. Het was zwaar werk en ze kreeg slecht betaald; daarom wilde Mira graag in het buitenland werken. Ze had gehoord dat het daar beter was en ook dat je er meer kon verdienen. Ze kreeg twee aanbiedingen: werken in het psychiatrisch ziekenhuis Sancta Maria in Noordwijkerhout of bij een horlogefabriek in Zwitserland. Ze koos voor Nederland omdat ze daar al iemand kende, een buurmeisje uit Požarevac. Toen ze in 1971 in Nederland aankwam, was ze 18 jaar. Bij Sancta Maria kreeg ze de functie van koffiejuffrouw. Ze moest de koffie rondbrengen en helpen in de keuken, bijvoorbeeld met het smeren van brood en schoonmaken. Na vier jaar kreeg ze een vast contract en besloot ze in Nederland te blijven. Hier ontmoette ze ook haar toekomstige man, Kliment Belkoski, die uit Macedonië kwam.
De foto's van Mira Simič werden door haar dochter Mirela Belkoski verzameld tijdens het project
Zuid-Europese Culturele Spoorzoekers (2004-2006).
