Birmese cartoons van New Era Journal

New Era Journal, (Khit Pyaing), is opgericht in Thailand in 1993 door wijlen U Tin Maung Win. U Tin Maung Win was een van de leiders van de geheime All Burma Student Association die in 1963 opgericht werd tegen het militaire regime van Generaal Ne Win. Aanleiding was de onderdrukking van de studentenopstand aan de Universiteit van Rangoon in 1962 waarbij honderden studenten werden gedood.
U Tin Maung Win zat gevangen van 1965 to 1968; zijn voortdurende politieke activiteiten dwongen hem daarna te vluchten naar Thailand. Daar was hij zeer actief in de oppositie in ballingschap, de Parliamentary Democracy Party (PDP), met als voorzitter de democratisch gekozen en afgezette premier U Nu.
U Tin Maung Win kreeg politiek asiel in de VS nadat hij en zijn naaste medewerkers verbannnen waren uit Thailand in 1976 wegens politieke activiteiten die de Thaise regering in verlegenheid brachten. In de VS was hij mede-oprichter van de Foundation for Democracy in Burma, die nog steeds actief is met het publiceren van overzichten en analyses van de situtatie in Birma. Na 12 jaar keerde hij terug naar Thailand om te helpen de verschillen te overbruggen tussen de etnische minderheidsgroepen en voorvechters van democratisering, die Birma ontvlucht waren na de opstand van 1988.
In 1993 begon U Tin Maung Win met de uitgave van New Era Journal (NEJ) met hulp van bekende Birmese journalisten en uitgevers. De Birmees-talige krant (er is nu ook een Engelstalige bijlage, en een online uitgave http://www.khitpyaing.org) wordt verspreid binnen Birma en onder gemeenschappen van ballingen elders in de wereld. Sinds zijn dood op 1 december 1999 hebben zijn vrouw, Daw Khin Myo Aye, en dochter, Thuza Win, de verantwoordelijkheid op zich genomen voor de uitgave van de krant. De doelstellingen van NEJ blijven hetzelfde: rapporteren over de ware feiten, het presenteren van de visies van alle nationale etnische minderheden en het bepleiten van democratie, mensenrechten en gelijke rechten voor iedereen in Birma.
Hier wordt een selectie cartoons gepresenteerd, die verschenen zijn in New Era Journal van 1993 tot nu. Ze zijn getekend door Mr. Burma, Po Nyo, M-16, Saw Ngo en anderen.

Achtergrondinformatie over Birma
Direct nadat Birma onafhankelijk werd van Engeland in 1948, kreeg de nieuwe regering te maken met politieke en etnische opstanden.
In 1962 pleegde generaal Ne Win een staatsgreep en een militair regime geleid door de Burma Socialist Programme Party (BSPP) kwam aan de macht. De BSPP nationaliseerde de economie; het ging echter economisch steeds slechter. Een devaluatie van de munt in 1987 leidde tot rellen tegen de regering en uiteindelijk tot het opstappen van Ne Win.
Nadat de politie in augustus 1988 een student gedood had, gingen honderdduizenden mensen de straat op om te eisen dat het BSPP regime vervangen werd door een burgerregering. Bij het neerslaan van de opstand vielen veel slachtoffers onder de demonstranten. Veel studenten ontvluchtten het land en vormden oppositiebewegingen in ballingschap, vooral in Thailand, China en Australië.
Op 18 september 1988 kondigde het leger een staatsgreep aan door de State Law and Order Restoration Council (SLORC), in november 1997 hernoemd tot State Peace and Development Council (SPDC). De SLORC beloofde dat er verkiezingen zouden worden gehouden nadat 'law & order' waren hersteld. En hoewel de leider - Daw Aung San Suu Kyi - van de populairste opppositiepartij, de National League for Democracy (NLD), in juli 1989 onder huisarrest geplaatst werd, werden op 27 mei 1990 vrije verkiezingen toegestaan. De NLD won meer dan 80% van de parlementszetels. De SLORC verklaarde echter dat pas van een burgerregering sprake kon zijn als er een nieuwe grondwet was. Het opstellen van de nieuwe grondwet begon in 1993 en werd in 1996 voortijdig beëindigd.
Na een periode van zes jaar van beperkingen, waarin ze ook de Nobelprijs ontving (1991), werd NLD-leider Daw Aung San Suu Kyi in juli 1995 vrijgelaten. Begin 2001 kreeg ze de facto opnieuw huisarrest. Eind 2000 begon ze geheime besprekingen met het militaire regime, maar daarbij werd tot grote frustratie van de internationale gemeenschap, nauwelijks voortgang geboekt.
Na een periode van relatieve vrijheid van mei 2002 tot mei 2003 werd Daw Aung San Suu Kyi opnieuw onder huisarrest geplaatst en dat is nu nog steeds het geval.
De Birmese regering legde in 2003 zijn goede bedoelingen ten aanzien van democratisering vast in een 7-stappenplan, de zogenaamde 'road map' of routekaart. De routekaart werd internationaal met een hoop scepsis ontvangen. Sindsdien kwamen ook andere groepen met hun eigen routekaart. Als onderdeel van het oorspronkelijke 7-stappenplan werd in mei 2004 een Nationale Conventie bijeengeroepen om een nieuwe grondwet op te stellen. De NLD boycotte de conventie echter omdat ze vermoedde dat de militaire junta erop uit was een document te produceren waarbij ze zelf de controle behield.