'Dwangarbeiders leveren in hoofdzaak de werkkrachten. Ofschoon in de laatste jaren het aantal vrije arbeiders [= contract-arbeiders] is gestegen, werden in 1900 van de 827.000 dagdiensten er 585.000 door veroordeelden verricht... In 1899 was de desertie buitengewoon, soms meer dan 100 per maand. Ook de cijfers van ziekten en sterfte waren zeer groot...
Opiumschuiven, diefstal, moord en pederastie zijn moeilijk te loochenen, noch gemakkelijk tegen te gaan. Diefstal komt blijkbaar niet zoo veel voor als men zou verwachten in dit ballingsoord van misdadigers van allerlei allooi. Moorden echter des te veelvuldiger: nu eens is afgunst, dan weer het oprakelen der oude veeten, dan weer jalouzie op vrouwen of op jeugdige dwangarbeiders er de reden van... In 1901 kwamen zelfs 16 moorden voor bij een gemiddelde sterkte van 2400 dwangarbeiders.' (Uit Onze Koloniën pp 32-34)