Vredesduiven

uit de affichecollectie van het IISG

Een vlucht van vijftien vredesduiven laat slechts een heel klein deel zien van de rijke collectie affiches van de internationale vredesbeweging op het IISG.

De oorsprong van de vredesduif ligt in het oude testament. Noach stuurt vanuit zijn ark een duif op weg om te onderzoeken of de zondvloed al voorbij is. Het dier keert terug met een olijftak, een bewijs dat er weer grond is, een teken ook van de overwinning van het goede. Het motief van de duif is niet beperkt gebleven tot de vredesbewegingen die zich op de bijbel baseren: het is de hele wereld overgegaan.

Na de tweede wereldoorlog was het Pablo Picasso (1881-1973), dan communist, die de vredesduif een werkelijk hoge vlucht deed nemen. Op zijn lithografie ontworpen voor het internationale vredescongres in Parijs 1949 figureert de witte stamvader van een nieuw duivengeslacht.

Sinds Picasso brengt de grafische kunst een eindeloze reeks vredesduiven in alle denkbare gedaanten. De duif verkleedt als bommenwerper, de duif met de kop van een havik. De duif fladdert op een zoetige tekening uit communistisch China en op een rauwe beeldcollage uit Turkije, de duif zit vredig te zitten op een Palestijnse halsdoek of verschuilt zich in de hand van strijdlustig ogende jongeren uit het voormalig oostblok. De duif hoort onlosmakelijk bij oorlog, van welk type dan ook.