| Gino Scalzo aan het werk in het laboratorium. Na 14 jaar werken in de Nederlandse Kabelfabriek, had Gino Scalzo alle werkzaamheden onder de knie. Hij wilde geen voorman worden, maar werk met meer perspectief en zonder ploegendiensten. Er bleek op dat moment een vacature te zijn bij het researchlaboratorium (onderdeel van de NKF) op de afdeling materialenonderzoek voor de telecommunicatie, onder meer naar glasvezel. Hij solliciteerde en werd aangenomen. Hij moest een opleiding volgen en een psychologische test ondergaan. In het begin werd hij niet echt geaccepteerd door de collega's op kantoor. Zij vonden dat het aanzien van hun werk werd aangetast door de komst van een collega zonder opleiding, bovendien een buitenlander.
Wat Gino opviel was het grote verschil tussen het werk in de fabriek en op kantoor. In de fabriek moest iedereen zijn uren klokken en één minuut te laat betekende vijftien minuten inleveren. Op kantoor was dit allemaal veel flexibeler. De meeste kantoormensen keken volgens hem neer op de fabriekmensen. Een ander opvallend punt was dat er verschillende stoelen waren voor de werknemers: zij die een hogere technische opleiding hadden gedaan, kregen een luxere bureaustoel dan degenen met een lagere opleiding. |
