Een dozijn betwiste vakantiebestemmingen

Toeristenparadijs en politiestaat: die twee kunnen heel goed samengaan. Een bloeiende toeristensector is goed voor de economie en het aanzien van een land, ook daar waar de oppositie in gevangenis of concentratiekamp zit, waar etnische zuiveringen, politieke moorden of verdwijningen aan de orde van de dag zijn. De toerist merkt zelden iets van geweld en onderdrukking, of verkiest willens en wetens er onbekend mee te blijven. De tegenstanders van de politiestaat zijn evengoed doordrongen van de kracht van toerisme en proberen de publieke opinie juist op dit punt te mobiliseren. Zij pleiten voor internationale sancties en boycots, doen een moreel appel op de individuele toerist, of plegen bomaanslagen om toeristen af te schrikken.
Een dozijn van die controversiële vakantiebestemmingen is hieronder bijeengebracht. De focus is steeds die van de oppositie tegen de heersende regimes.

Een internationale joodse boycotbeweging tegen Hitler-Duitsland kwam al van de grond toen de rijkskanselier twee maanden aan de macht was. In reisgidsen en pamfletten drong die er op aan Duitsland als vakantieland links te laten liggen.
In Griekenland, Portugal, Spanje en Marokko begon Amnesty International in de jaren '70 met haar onderzoeken. De rapporten van Amnesty over de beroerde mensenrechtensituatie in deze landen ondersteunden diverse acties om het toerisme te ontmoedigen.
De toeristenboycot van Guatemala (1979-1986) is een voorbeeld van de inbreng van de internationale vakbondsorganisatie, in dit geval van horecapersoneel. De acties tegen het 'apartheidstoerisme' in Zuid-Afrika maakten deel uit van een veelomvattende economische en culturele boycotbeweging. De Koerdische Arbeiderspartij PKK, die nu beschuldigd wordt van bomaanslagen op toeristenoorden in Turkije, zat halverwege de jaren '90 achter een geweldloze vakantieboycot.
In Thailand en Birma (Myanmar) lijden grote groepen van de bevolking rechtstreeks onder het westers toerisme. Niet alleen door de seksindustrie, maar in Birma ook omdat de bevolking gedwongen werd te verhuizen om plaats te maken voor toeristen. In de Malediven, een paradijselijke eilandengroep in de Indische Oceaan, maakte tot 2008 één partij de dienst uit. De NGO Vrienden van de Malediven pleiite voor een toeristenboycot.