Verkiezingen in Indonesië
T-shirt - Presiden Indonesia
Op 5 april, vijf jaar na de laatste verkiezingen in 1999, zijn in het door politieke en economische misère geteisterde Indonesië verkiezingen voor een nieuw parlement, en provincie- en disctrictsbesturen gehouden. Het IISG bezit veel collecties over Indonesië en presenteert hier een bijzondere selectie: T-shirts met politieke teksten en plaatjes uit de periode 1997-2002. Zie ook de selectie van propagandamateriaal voor de verkiezingen van 2004.
Voor de ongeveer 147 miljoen stemgerechtigde Indonesiërs is het nu voor de eerste keer mogelijk om rechtstreeks de president en vice-president te kiezen. De eerste ronde van de presidentsverkiezing is op 5 juli. Als een tweede stemming noodzakelijk is, volgt de beslissende ronde op 20 september. Dit is de tweede keer sinds 1955 dat in Indonesië vrije verkiezingen worden gehouden. Hier is meer informatie over de historische achtergrond.
Politieke partijen
Verkiezingen in Jakarta, Juni 1999
Aan de verkiezingen van 5 april 2004 hebben 24 partijen deelgenomen. Stieren, sterren, halve manen en vijfhoeken symboliseren de ideologie van de diverse seculier-nationalistische en moslim- en andere partijen. De twee grootste en dominantste partijen in het land zijn de Golkar (Partai Golongan Karya), de partij die bijna dertig jaar lang de ruggengraat vormde van het autoritaire bewind van de in mei 1998 ten val gekomen ex-president Soeharto, en de PDI-P (Partai Demokrasi Indonesia - Perjuangan), de door grote delen van het gewone volk gesteunde strijdende democratische partij van Indonesië van de huidige president Megawati.
Andere partijen die een rol spelen in de huidige politiek, zijn de moslimpartijen PKB, PPP (voorzitter is vice-president Hamzah Haz) en PAN.
In de peilingen stond president Megawati en haar partij PDI-P lange tijd bovenaan, maar onder de kiezers leeft veel kritiek op haar beleid en vermeende besluiteloosheid. Megawati treedt behoedzaam op, manoeuvrerend tussen het leger, de orde baru-kring rond Soeharto, de islamitische groepen en haar eigen achterban. Resultaat is dat het reformasi-proces min of meer tot stilstand is gekomen. Een bijzonderheid is dat twee jongere zusters van Megawati mee hebben gedaan met de verkiezingen als prominente kandidaten voor het parlement: Sukmawati met haar PNI-Marhaenisme en Rachmawati met haar partij Pelopor.
Kandidaten
Kandidaten die zich hebben aangediend voor het presidentschap zijn: generaal b.d. Wiranto, de omstreden vroegere bevelhebber van de Indonesische strijdkrachten, tegen wie onder andere een aanklacht wegens misdaden tegen de menselijkheid loopt vanwege vermeende betrokkenheid bij het geweld op Oost-Timor in 1999; Amien Rais, leider van de PAN en voorheen een van de leidende figuren van de islamitische massabeweging Muhammadiyah; Megawati, de huidige president van Indonesië; Akbar Tandjung, parlementsvoorzitter, leider van de Golkar en recentelijk van corruptie vrijgesproken; en de snel opkomende Susilo Bambang Yudhoyono, ex-generaal en vroegere minister in het kabinet van Megawati, van de nieuwe partij Partai Demokrat.
IISG collecties
Het IISG heeft diverse archief- en beeldcollecties betreffende verkiezingen en politieke partijen in Indonesië. Vanaf 1996 grepen groepen activisten, jonge kunstenaars, studenten en drop-outs de reformasi aan om tot dan toe verboden kritiek op de politieke en economische elite openlijker in het straatbeeld te uiten. Het materiaal van deze oppositie, waaronder posters, T-shirts, banners en pamfletten van allerlei partijen en organisaties, is de afgelopen jaren verworven in Indonesië en ondergebracht op het IISG.
Met name de bijzondere collectie T-shirts met afbeeldingen en teksten (89 stuks) gedragen als propaganda tijdens rally's en demonstraties van de reformasi-beweging en tijdens de verkiezingscampagnes van verschillende politieke partijen in 1999, springt in het oog. De T-shirts zijn ontworpen en geproduceerd door sociaal en politiek geëngageerde groepen als PoliTshirt, Taring Padi, Partai Kaos Oblong en Kaos Kritis Nasional. Hierbij een selectie van een dozijn Indonesische T-shirts.